Οι Ειδικοί συμβουλεύουν....

Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου 2009



 

 

 

 

Και όπως πάντα...οι ήρωες στις φωτογραφίες, ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματικότητα....(!)

Προφορικές εξετάσεις Unefficiency

Τρίτη 22 Σεπτεμβρίου 2009

Προβιβάστηκαν οριακά οι πέντε μαθητές στις προφορικές εξετάσεις του διπλώματος Unefficiency.
Οι μαθητές απέφυγαν τα λάθη σε ένα παιχνίδι κέντρου χωρίς ιδιαίτερες φάσεις και γκολ.
Λόγω ισοβαθμίας δύο εξ αυτών, θα γίνει επανεξέταση τους την Τρίτη 22/9 στις 20.00



Συνοπτική περιγραφή της εξέτασης:



Αγχωμένος και σε μερικά σημεία εκνευρισμένος (ερώτηση για Σουφλιά) προσπαθούσε συνεχώς, αλλά μάταια, να δώσει τόνο αισιοδοξίας. Σε συνεχή (αντ)επίθεση, έθετε διλήμματα, κυρίως οικονομικής φύσης.


Δεν τα πήγε καλά στην ερώτηση:

Η φωνή του Πολίτη έφτανε σε εσάς?



Ιδιαίτερα προσεκτικός ώστε να αποφύγει ενδεχόμενα τραγικά λάθη, χωρίς όμως να καταφέρει να αποφύγει τα συνηθισμένα του σαρδαμ αλλά ούτε και να δώσει συγκεκριμένες απαντήσεις σε καίρια ερωτήματα.




Δεν τα πήγε καλά στην ερώτηση:
Φορολογική κλίμακα? Δανεισμός?






Πιστή στην Κομματική Ορθοδοξία, με τη συνηθισμένη ξύλινη γλώσσα - ωστόσο απλή - παρουσιάστηκε αρκετα βελτιωμένη σε σχέση με την προηγούμενή της εξέταση.


Δεν τα πήγε καλά στην ερώτηση:
Πως θα επιβιώσει η Ελλάδα αν φύγει από ΕΕ και ΝΑΤΟ?






Εμφανώς κουρασμένος σε σχέση με το παρελθόν, προσπάθησε απεγνωσμένα να παρουσιάσει ένα συναινετικό προφίλ. Δεν κατάφερε όμως να ξεχωρίσει λόγω των συνηθισμένων του λαικισμών.


Δεν τα πήγε καλά στην ερώτηση:
Πως πρέπει να αντιμετωπίσουμε την Τουρική προκλητικότητα?






Σαφέστατα πιο φρέσκος από τον προκάτοχό του αλλά λιγότερο αυθόρμητος από τον Τσίπρα του παρελθόντος, απέφυγε τα λάθη. Προσπάθησε έντονα - αλλά ανεπιτυχώς - να καπελώσει τους οικολόγους.


Δεν τα πήγε καλά στην ερώτηση:
Πρεπει να εφαρμοστει ο νόμος για το άσυλο αν εισβάλλουν κουκουλοφόροι?






Ο μαθητής που πήρε τον καλύτερο βαθμό, λόγω αντιγραφής γνωστού τηλεοπτικού τρικ των κων Μουζά & Τζότζολα σε συνεδρίαση Δ.Σ. (ποτήρι-νερό-μαγγάνιο). Δεν κατάφερε ωστόσο να πείσει για την αναγκαιότητα ύπαρξης του κόμματός του.


Δεν τα πήγε καλά στην ερώτηση:
Υπάρχει Μακεδονική Μειονότητα?





Η εξέταση συνεχίζεται την τρίτη 22/9 στις 20.00 με τους μεταξεταστέους μαθητές Καραμανλή & Παπανδρέου...

Που είναι η μαγεία...?

Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου 2009


Ηταν ένα αξέχαστο βράδυ για την Ελλάδα στις 23 Ιουλίου 1974 όταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ανέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας μετά την ανατροπή της δικτατοριας. Ο Καραμανλής κατόρθωσε σε μικρό χρονικό διάστημα να ανοίξει τον δρομο προς την κοινοβουλευτικη δημοκρατια και λίγα χρονια αργότερα να την καταστήσει ισχυρή στην Ελλάδα. Παράλληλα πήρε την χώρα από το χέρι και  την οδήγησε στην πάλαι ποτέ Ευρωπαική Κοινότητα. Αποφασιστικός, αφοσιωμένος, με έντονη αίσθηση καθήκοντος έφτιαξε μια Συγχρονη Ελλάδα που ακόμα και σήμερα είναι κατά πολύ όπως την διαμόρφωσε. Με το γνωστό ρητό του «Στην Ελλάδα δεν αρκει να κουρδίζεις το ρολόι σου. Πρέπει να σπρώχνεις τους δείκτες με τα δάκτυλά σου» έγινε σε άλλους πολύ αγαπητός, ενώ σε άλλους μισητός. Είχε όμως το σεβασμό όλων. Ενας αληθινός ηγέτης.





Λίγα χρόνια αργότερα, το 1981 την διακυβέρνηση της χώρας ανέλαβε ο πρώτος σοσιαλιστης πρωθυπουργος στην Ελλάδα. Ο Ανδρέας Παπανδρέου. Πανέξυπνος πολιτικός που από πολλούς κατηγορήθηκε ως αριστερός δημαγωγός, ενώ από άλλους υμνήθηκε ως σωτήρας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Με ενεργή δράση στα Βαλκάνια και Μέση ανατολή, ανέδειξε την χωρα διεθνώς. Σαν δεινός ρήτορας που ήταν, είχε μια «μυστικιστική σχέση» με το λαό καθώς είχε μαγέψει ένα μεγάλο μέρος του όπως μόνο λίγοι άλλοι.  Με την γνωστή του ατάκα « Η Ελλάδα ανήκει στους Ελληνες» έγινε σε άλλους πολύ αγαπητός, ενώ σε άλλους μισητός. Είχε όμως το σεβασμό όλων. Ενας αληθινός ηγέτης.




Αληθινοί ηγέτες πέρασαν πολλοί. Από τον Μεγα Αλέξανδρο εως τον Κ.Καραμανλή και τον Α.Παπανδρέου πολλοί χάραξαν το στίγμα τους στην ιστορία της χώρας με ανεξίτηλο μελάνι.  Ανθρωποι που μαγεψαν τον κόσμο, που συνάρπασαν τα πλήθη, που ενέπνευσαν τους δίπλα και απέκτησαν τον σεβασμό των απέναντι. Κάπου όμως η συνταγή χάθηκε. Η παραγωγή των αληθινών ηγετών σταμάτησε ξαφνικά. Εμφανίστηκε το νέο μοντέλο τους, ίσως πιο προηγμένο (?), ίσως από επιταγή των καιρών: οι Διαχειριστές.







Οι χαρισματικοί ηγέτες έδωσαν τη θέση τους στους ικανούς και ανίκανους διαχειριστές. Το όραμα έδωσε τη θέση του στην δυναμική λογιστική. Η μαγεία του «λόγου του μπαλκονιού» έδωσε στη θέση της στο μοντέρνο (πανάθεμά το) στημένο debate των 6 ή 2 ή 32 αρχηγών και οπλαρχηγών. Κάποτε τα στελέχη των κομμάτων μίλαγαν στον αρχηγό τους στο πληθυντικό πρόσωπο, από σεβασμό. Σήμερα ψάχνουν να βρούνε την κατάλληλη στιγμή να ορμήξουν στις σάρκες του για να βουτήξουν την καρέκλα του. Ο σεβασμός χάθηκε και μαζί του χάθηκε και η μαγεία…





Είναι φυσιολογική η έλλειψη ηγετών καθώς δεν υφίστανται πλέον οι κατάλληλες ιστορικές συνθήκες που θα ήταν ικανές να αναδείξουν τέτοιες φυσιογνωμίες? Είναι τόσο πιεστικά τα  προβλήματα σήμερα και τόσο κοσμοϊστορικές οι ανακατατάξεις που συντελούνται σε οικονομικό, κοινωνικό και ιδεολογικό επίπεδο που εμποδίζουν στην εμφάνιση ηγετών? Φταίει άραγε η διάθεση των οικονομικών παραγόντων να ελέγξουν απόλυτα τους αντιπροσώπους των λαών ή μήπως ευθύνεται η κυριαρχία της τηλεόρασης και η εγκαθίδρυση ενός νέου τύπου δημοκρατίας, της «τηλεοπτικής»;




Σε δύσκολες περιόδους, όπως σήμερα, οι λαοί έχουν την τάση να συσπειρώνονται στην ηγεσία τους . Τοπίο ιδανικό για την εμφάνιση ηγετών με όραμα και σχέδιο για το μέλλον. Ηγέτες που θα μπορούσαν με απλές κινήσεις να οδηγήσουν στην αφάνεια τους σημερινούς διαχειριστές που δεν αποτελούν παρά δημιουργήματα της μικρής οθόνης και των δημόσιων σχέσεων.


Κι εμείς?


Εμείς ψάχνουμε την έμπνευση, θέλουμε πίσω τη μαγεία, ανυπομονούμε να σεβαστούμε και να εμπιστευτούμε. Μέχρι τότε θα αμφιταλαντευόμαστε μεταξύ του ενός και του άλλου κόμματος ή θα μένουμε σταθεροί σε κάποιο, απλά και μόνο λόγω των αναμνήσεων μας.…
 

Πίσω στα θρανία

Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου 2009


Μια νέα περίοδος ξεκινάει: για τα μικρά παιδιά που ψάχνουν ακόμα να βρούνε τις νέες τους αίθουσες,
για τα φιλόδοξα παιδιά που ψάχνουνε να βρούνε τις νέες τους καρέκλες μετά τις εκλογές, για τα παιδιά που ψάχνουνε να βρούνε τα δίχτυα στο πρωτάθλημα, στο CL ή στον καναπέ τους, και τέλος για τα μεγάλα παιδιά σαν κι εμάς που παρακολουθούμε όλα τα παραπάνω, άλλοτε με αγωνία κι άλλοτε με αδιαφορία.


Η σχολική χρονιά δεν ξεκίνησε και με τους καλύτερους οιωνούς. Λίγο ο λυκειάρχης Αλμούνια που απειλεί και γκαρίζει, λίγο η Αθλέτικο που μας έριξε αποβολή με το καλημέρα, λίγο ο γαλάζιος "σύλλογος γονέων και κηδεμόνων" που εγκαταλείπει την κυβέρνηση, μας ρίξανε στο καναβάτσο ενώ ακόμα καλά-καλά δεν ξεκινήσαμε.



Ενα όμως είναι σίγουρο. Η νέα σχολική χρονιά δεν θα είναι βαρετή. Τουναντίον, υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να πάθουμε κατάθλιψη από την έκρηξη αδρεναλίνης. Κι αν δεν την πάθουμε εμείς την κατάθλιψη, τότε σίγουρα θα την πάθουνε πολλοί άλλοι, υποψήφιοι Πρωθυπουργοί, τέως ή νυν, βο(υ)λευτές, ολυμπιακοί (!!!) και πάει λέγοντας.

Ας προσδεθούμε κι ας απολαύσουμε τα show που έρχονται.
Καλή δύναμη και καλή υπομονή σε όλους...