Έργα χωρίς νόμιμες διαδικασίες (Α’ ΜΕΡΟΣ)

Σάββατο 7 Μαρτίου 2009

Είναι πολλές οι φορές που μια Δημοτική Αρχή βρίσκεται προ διλήμματος να ακολουθεί πιστά τις νόμιμες διαδικασίες που περιγράφονται από τη νομοθεσία ή να «ελίσσεται» γύρω από αυτές με την λογική του σκοπού που αγιάζει τα μέσα.
Ενδεικτικά αναφέρεται σαν παράδειγμα, το πρόβλημα που είχε προκύψει προ μηνών με την καθαριότητα του Δήμου. Έστω, λοιπόν, ότι για την πλήρη και σωστή λειτουργία της, απαιτούνται 10 εργάτες. Και έστω ότι είναι δυνατόν να προσληφθούν μόνο 5. Τίθεται το ερώτημα: Αφήνουμε μόνο 5 εργάτες ακολουθώντας πιστά τη νομοθεσία αλλά εις βάρος της υγιεινής της πόλης ή δημιουργούμε “καυτές” αναθέσεις και έργα αυτεπιστασίας ώστε να πληρωθούν και οι άλλοι πέντε εξασφαλίζοντας όμως τη σωστή λειτουργία στην πράξη?

Το κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις.

Στη μία περίπτωση έχουμε την νομιμότητα, τη διαφάνεια και την λεγόμενη «καθαρή» στάση. Η Δημοτική Αρχή επιλέγει να κινείται μεταξύ των ορίων της νομιμότητας , με συνέπεια την ελαχιστοποίηση πολιτικού κόστους που ενδεχομένως να προκύψει από καταγγελίες για παράνομες και αδιαφανείς αναθέσεις έργων. Στο βωμό όμως της νομιμότητας αυτής, πολλές φορές το αποτέλεσμα είναι να μην πραγματοποιείται μια απαραίτητη -για το Δήμο –εργασία οπότε και ζημιώνονται στην πράξη οι δημότες. Σε περίπτωση δε επιτακτικών αναγκών όπου η δημοτική αρχή αναγκάζεται να «υποκύψει» στην προφορική ανάθεση για εκτέλεση εργασιών βρίσκεται προ του γεγονότος να οφείλει πληρωμές σε εργολάβους/υπαλλήλους κλπ που δεν δύναται να εξοφλήσει με νόμιμες διαδικασίες, οπότε και αυτοί μένουν απλήρωτοι.

Στην άλλη περίπτωση, έχουμε την επιλογή για μέγιστη αποτελεσματικότητα, κινητήρια δύναμη το σκοπό που αγιάζει τα μέσα (εις βάρος των «μέσων»). Η Δημοτική Αρχή επιλέγει να παράγει έργο, την ώρα που το θέλει, με τον τρόπο που κρίνει πιο αποτελεσματικό, χωρίς όμως να συμμορφώνεται με τις νομότυπες διαδικασίες που πολλές φορές στέκονται πρακτικά εμπόδιο στο δρόμο αυτόν, έχοντας όμως και τα κότσια να αναλάβει τις ευθύνες της αν και όποτε αυτές αναζητηθούν. Έτσι, συνήθως κρίνεται πετυχημένη αλλά επωμίζεται το πολιτικό κόστος που προκύπτει από την έλλειψη νομιμοφροσύνης. Παράλληλα, με τη λογική αυτή και συνήθως κοντά σε προεκλογική περίοδο, επιδίδεται σε μεγάλο αριθμό έργων χωρίς διαφάνεια με σκοπό την ψηφοθηρία και με αποτέλεσμα να μετακυλίονται οφειλές (που δεν δύναται να εξοφληθούν νόμιμα και λόγω οικονομικής αδυναμίας) προς την επόμενη Δημοτική αρχή, χωρίς να υπάρχουν εγγυήσεις ότι και αυτή έχει τη θέληση να τις εξοφλήσει.

Σε ένα Δήμο στην Ελλάδα, και τα δύο είναι ζητούμενα. Απαιτείται νομιμότητα-διαφάνεια αλλά και αποτελεσματικότητα. Πολλές φορές, λοιπόν, τα δύο αυτά χαρακτηριστικά δεν έχουν παράλληλη πορεία. Στο σημείο αυτό είναι που – κατά την προσωπική μου γνώμη – πρέπει η εκάστοτε Δημοτική αρχή να επιζητά την συναίνεση. Μια «συνεννόηση» (λέξη που είναι της μόδας τελευταία) με την αντιπολίτευση ώστε να καλυφθεί ηθικά και πολιτικά στην επιλογή της να μην θυσιάσει την αποτελεσματικότητα στο βωμό της νομιμοτυπίας. Αν φυσικά αυτό δεν γίνει αποδεκτό από την αντιπολίτευση, τότε το κρίμα στο λαιμό της και θα κριθεί για την στάση της. Σε κάθε περίπτωση, όταν το δίλημμα είναι πόλη καθαρή με παράτυπες διαδικασίες ή εμφάνιση αρουραίων με νομιμότητα, δύσκολα κάποιος θα επιλέξει τους «αρουραίους».


Θα ακολουθήσει Β’ μέρος: ο ρόλος της Τεχνικής Υπηρεσίας.

31 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Υπαρχει και η τριτη περιπτωση.. να μην κινεισαι νομιμα και να αφήνεις να βγαινουν και αρουραιοι

Αυτο ειναι το χειροτερο!

taxidiotis είπε...

Και πανω απο ολους μας,πανω απο τα μικροσυμφεροντα μας τον φιλοτομαρισμο μας,τις κουτοπονηριες μας ειναι η πολη μας.Η χωρα μας . taxidiotis

Ανώνυμος είπε...

Ποτε ξεκινανε τα δικαστιρια με τους εργολαβους;

Ανώνυμος είπε...

Δεν θα υπήρχε τέτοιο δίλημα,αν ο καθε σωτήρας ΓΝΩΡΙΖΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ,τι σημαινει να ειναι κάποιος ΔΗΜΑΡΧΟΣ και είχε το ΄΄γνωθει σαυτον΄΄ ..
Τετοιο διληματα απασχολούν μονο εμας τους Ελληνες και κανενα αλλο Ευρωπαιο.
Αν υπήρχε σωστός προγραμματισμός,και οχι μονο η νοοτροπία της αρπαχτής ,της κονομας κλπ ,τοτε η νομιμοτητα και η αποτελεσματικότητα θα ήταν ενα και το αυτό...
Τα Δικαστήρια με τους εργολάβους ειναι στις 12 Μαρτίου 2009.

Ανώνυμος είπε...

οι υποθεσεις των εργολαβων δικαζονται ολες μαζι ή ξεχωριστα?

Ανώνυμος είπε...

βλεπω συντομα να ρχονται και άλλες μηνύσεις..

Ανώνυμος είπε...

Για ποιο λογο πρεπει η επομενη δημοτική αρχη να δεσμευεται να πληρωσει τα σπασμενα της προηγουμενης συνεχιζοντας παρανομες ενεργειες..? ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑ!

taxidiotis είπε...

Xαρα να σε γιαουρτωνα εκει που ρητορευεις ...ΠΟΝΗΡΕ ΠΟΛΙΤΕΥΤΗ [Διονυσης Σαββοπουλος] taxidiotis

Ανώνυμος είπε...

η καθε δημοτική αρχη πρεπει να πληρωνει τα χρεη της προηγουμενης. Ετσι δουλευαν παντα ολοι οι Δημοι, ετσι δουλευουν και ετσι θα δουλευουν. Εξαίρεση ΩΣ ΣΥΝΗΘΩΣ εδώ και δυο χρονια η ορεστιαδα..

Ανώνυμος είπε...

tha plirothoun kai tha poun ki ena tragoudi

alkioni είπε...

Πολύ ενδιαφέρουσα η ανάρτηση που ακροβατεί ανάμεσα στις δύο επιλογές μιας δημοτικής αρχής για την οικονομική διαχείριση έργων που έχουν εκτελεστεί με μη νόμιμες διαδικασίες και εκκρεμούν. Τίθεται ξεκάθαρο και βασανιστικό το δίλλημα και φαντάζει αδιέξοδο! Οπότε σε μια τέτοια περίπτωση ο εν δυνάμει υπεύθυνος να αποφασίσει, τι πρέπει να πράξει, δίνει τα ποσοστά του και παίρνει το ρίσκο του για τις αποφάσεις του. Αυτό διακρίνει και την όλη στάση ενός ανθρώπου, την πορεία που επιλέγει να ακολουθήσει σε παρόμοιες περιπτώσεις.
Φαίνεται λοιπόν πως οι επιλογές είναι δύο. Είναι όμως; Είναι αυτός ο σωστός τρόπος να εστιάσει κάποιος στα πράγματα για να αποφασίσει και να προχωρήσει σε πράξεις; Σαφώς και όποιος θέσει τον εαυτό του σε μια τέτοια θέση έχει χάσει βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα το παιχνίδι. Έχει τοποθετήσει τον εαυτό του (και την πολιτική του στάση) σε θέση αδιεξόδου, που είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να επιλέξει ένας άνθρωπος και ότι βασανιστικότερο να κινηθεί βάση αυτού.
Κατά τη γνώμη μου ο τρόπος που αναπτύσσεται η ανάρτηση αυτή «προσπερνάει» ένα στάδιο που θα μπορούσε να ονομαστεί ‘ανασυγκρότηση σκέψης και προβληματισμός βάση των δεδομένων’! Το τι θα πράξει κάποιος σε μια τέτοια περίπτωση εμπεριέχει μια ολόκληρη προγενέστερη διαδικασία που σηματοδοτεί προθέσεις, διαλλακτικότητα, διάλογο, επικοινωνία, υπομονή, αναβλητικότητα (και όχι αναβολή) και αρκετές ακόμα διαδικασίες, που στην πολιτική θα μπορούσε κανείς να τις θεωρήσει αρετές!
Όταν λοιπόν μπει κάποιος σε τροχιά να ξεκινήσει από το σημείο του «γιατί να προκύψει κάτι τέτοιο στην παρούσα φάση, τι μπορεί να σημαίνει για το Δήμο αυτό, ποιές τάσεις μπορεί να φανερώνει στην κοινωνία της πόλης και τι ευθύνες μπορεί να φέρουν ο καθένας χωριστά και όλοι μαζί, που συνέβαλαν και θα συνεχίσουν να συμβάλουν σε μια υπόθεση» και πολλές ακόμα σύνθετες και πολύπλευρες σκέψεις και όχι μονόπλευρες, τότε η κάθε υπόθεση παίρνει και μια άλλη τροπή. Ξεφεύγει από τα όρια του αδιεξόδου και του απόλυτου διλλήματος. Ανοίγει τα όρια της και είναι έτοιμη να συνδιαλέγεται με τα δεδομένα που υπάρχουν, θα προκύψουν και θα διαμορφωθούν. Δηλαδή η οποιαδήποτε περίπτωση αδιεξόδου έχει δικλείδες ασφαλείας που σε βγάζουν από αυτό, σου αφήνουν περιθώρια να δημιουργήσεις και άλλα δεδομένα, να ελιχθείς και να αντιδράσεις με διαφορετικούς τρόπους κάθε φορά και όχι απόλυτα και με μια και μόνη κίνηση.
Νομίζω ότι και τα προβλήματα σε ένα Δήμο ξεκινούν και δυστυχώς παίρνουν μια δύσκολη τροπή γιατί δεν υπάρχει διάθεση …. διαθεσιμότητας ! Υπάρχει η ανάγκη να ειπωθεί ουσιαστικά και πραγματικά από τους υπευθύνους ότι διατίθενται για να βρουν λύσεις, τακτικές – και όχι ΤΗ λύση – στο κάθε πρόβλημα. Υπάρχει η ανάγκη να διατίθενται άνθρωποι που αποτελούν μια ομάδα και δέχονται απόψεις και διάλογο με διάφορες πλευρές με διαφορετικά σημεία προσέγγισης. Υπάρχει η ανάγκη να διατίθενται ώστε να μην υπάρχει συγκεντρωτισμός στις αποφάσεις, αλλά συλλογικότητα.
Και κυρίως να διατίθενται για να λυθούν ποικιλοτρόπως και θετικά τα προβλήματα και όχι καταναγκαστικά να λυθούν.

Ανώνυμος είπε...

ΑΛΚΙΟΝΙ,απο την πολη ερχομαι και στην κορφή κανέλλα!!!!!!
Σκέτη τρέλα!!!

Ανώνυμος είπε...

Τεταρτη ώρα 6μμ δημοτικό συμβούλιο μη χάσετε τις ανακοινώσεις. Θα έχουν μεγάλο ενδιαφέρον .Θα γίνουν κρίσιμα ερωτήματα .Να δούμε πόσο πιστικά θα είναι οι απαντήσεις απο τον δημαρχο.Την επομένη μέρα το πρωι,όλοι στα δικαστήρια για τον τζερτζελέ των αγωγών και μηνυσεων εργολάβων και Τζοτζολα.

Makiaveli είπε...

Αγαπητή μου φίλη Alkioni,

Δεν νομίζω ότι μπορεί κανείς να διαφωνήσει μαζί σου ούτε ως προς την ανάγκη για συλλογικότητα στις αποφάσεις αλλά ούτε και ως προς την απαίτηση διάθεσης «διαθεσιμότητας» έτσι όπως πολύ σωστά την ορίζεις. Μια Δημοτική Αρχή, σαφέστατα και πρέπει μέσα από το διάλογο και τον συλλογικό προβληματισμό να χαράζει τη στρατηγική της ώστε να είναι σε θέση να αντιμετωπίσει -αν όχι αποφύγει- τα προβλήματα που θα δημιουργηθούν, αν είναι δυνατόν, πριν ακόμα αυτά γεννηθούν (πρόληψη>αντιμετώπιση).

Εδώ όμως είναι που θα διαφωνήσω μαζί σου σε δύο βασικά σημεία:


1) "Φαίνεται λοιπόν πως οι επιλογές είναι δύο. Είναι όμως;"

Σχετικά εύκολα (θεωρητικά) μπορεί κάποιος να χαράξει στρατηγική για το πώς θα αντιμετωπίσει προβλήματα που θα δημιουργηθούν στο μέλλον. Με στοιχειώδη διορατικότητα και λογικές ακολουθίες μπορεί να προβλέψει που θα οδηγήσει η κάθε του πράξη και έτσι να δει/βρει και τις επιλογές του. Πόσο εύκολο είναι όμως να ξεφύγει από τα διλήμματα όταν η φύση των προβλημάτων είναι τέτοια ώστε δεν υπάρχει πληθώρα επιλογών?

Χάριν κατανόησης, να αναφέρω ένα παράδειγμα. Είναι γνωστό σε όλους το πρόβλημα που ταλανίζει την πόλη μας τελευταία. Εργολήπτες Δημοσίων Εργων ισχυρίζονται ότι εκτέλεσαν έργα κατά τη διάρκεια της προηγούμενης Δημοτικής αρχής χωρίς εγκεκριμένες μελέτες, μετά από προφορικές εντολές κλπ και φυσικά επιδιώκουν την πληρωμή τους. Η παρούσα δημοτική αρχή (όπως και κάθε προηγούμενη αρχή σε σχέση με την προγενέστερή της) βρέθηκε από την πρώτη μέρα της θητείας της, στο δύσκολο σημείο να πρέπει να επιλέξει μεταξύ του να βρει τρόπο να τους πληρώσει (αν το δικαιούνται) με «καυτές» διαδικασίες ή να αρνηθεί την πληρωμή τους λόγω έλλειψης νόμιμων παραστατικών, στέλνοντάς τους επί της ουσίας αναγκαστικά στη Δικαιοσύνη. Δύσκολο δίλημμα, από αυτά που σίγουρα δεν επιθυμεί κανείς να έχει να αντιμετωπίσει. Δυστυχώς όμως, δεν είναι εύκολη η εύρεση τρίτης επιλογής. Όπως και ο περιβόητος 3ος δρόμος του Α.Παπανδρέου, αγαπήθηκε από πολλούς αλλά δεν βρέθηκε ποτέ.


2) "Και κυρίως να διατίθενται για να λυθούν ποικιλοτρόπως και θετικά τα προβλήματα και όχι καταναγκαστικά να λυθούν"

Στο σημείο αυτό – εκτός αν έχω κατανοήσει λανθασμένα το τι εννοείς – δεν μπορώ παρά να διαφωνήσω. Τα περισσότερα προβλήματα που παρουσιάζονται, όχι απλά χρήζουν (κατά)αναγκαστικής λύσης, αλλά συνήθως και επείγουσας. Ειδικά αν δεχτούμε σαν βάση μας ότι πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού ή ακόμα χειρότερα συνήθως η επιλογή μεταξύ του χειρότερου και του χείριστου, είναι πλείστες οι φορές που απαιτείται δραστική αντιμετώπιση και επίλυση των προβλημάτων ακόμα και εις βάρος της συλλογικότητας αν δεν υπάρχουν χρονικά περιθώρια. Η συλλογικότητα, ο διάλογος, η συνολική αντιμετώπιση των θεμάτων είναι σίγουρα το ζητούμενο αλλά σπάνια υπάρχει η πολυτέλεια να υπερβαίνει της επίλυσης των άμεσων προβλημάτων (αν η πόλη έχει γεμίσει ποντίκια, άντε να τους ζητήσεις να κάνουν υπομονη γιατί προσπαθείς μέσα από συλλογικές διαδικασίες να βρεις τον βέλτιστο τρόπο επίλυσης του προβλήματος …)

Ανώνυμος είπε...

αλκυώνη, θεωρω οτι η προσεγγιση σου ειναι λιγο-πολυ θεωρητική. Εφαρμοζονται ολα αυτα στην πραξη?
Ο.Α.

Ανώνυμος είπε...

ΤΟ ΔΙΜΗΕΡΟ ΤΗΣ ΚΟΛΑΣΗΣ ΕΡΧΕΤΑΙ!
Δ.Σ. ΜΕ ΔΗΛΩΣΕΙΣ-ΦΩΤΙΑ, ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΜΕ ΕΡΓΟΛΑΒΟΥΣ.....ΣΦΑΓΗ!!!!!

Ανώνυμος είπε...

ΑΦΕΙΣΤΕ ρε τις θεωρίες και εξυπνάδες;Πολυ εύκολο να αραδιάζεις θεωρίες και μάλιστα ολοκληρα κατεβατά,σκέψεις, χωρίς να προτείνεις λυσεις !!!!
Η λυση ειναι μία,οταν γινεται ενα εργο (πραγματικα και αυτο μπορεί να ελεγχθεί ευκολα) πρεπει και να πληρωνεται.ΤΙ ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΧΕΙ ΑΝ αυτο εγινε με το ενα ή με τον άλλο τρόπο.Ο Δημος δεν ειναι το προσωπο του εκάστοτε Δημαρχου.Διερωτηθηκε κανείς σας για τους εργολαβους (οι οποίοι δεν ειναι και τιποτε μεγαλοεργολαβοι που να μην εχουν αναγκη) ,πως αυτοι οι ανθρωποι εχουν καταβάλει σχεδον το συνολο των εξοδων απο την τσεπη τους και περιμενουν 3 χρονια για να πληρωθούν;Πως τα φερνουν βολτα;

Ανώνυμος είπε...

φυσικά και τα φέρνουν βόλτα δύσκολα αλλά μάλλον αυτο δεν τους σταματησε οταν αναλαμβαναν να κανουν εργα που ηξεραν οτι:

α)δεν μπορουν να πληρωθουν νομιμα
β)δεν τα αναλαμβαναν με τις νομιμες διαδικασίες
γ) δεν υπήρχε μελετη για τα εργα

alkioni είπε...

Αγαπητέ φίλε Makiaveli, φοβάμαι ότι ξεκινώντας αυτό το σχόλιο θα είναι δύσκολο να μη επεκταθώ και θεματικά αλλά και «χωροταξικά»!

Όσο για το θεωρητικό του θέματος πιστεύω ότι μερικές φόρες αν δεν εξασφαλίσεις ένα δυνατό θεωρητικό υπόβαθρο η πράξη φαίνεται περίπλοκη και γεμάτη παγίδες οδηγώντας σε παρορμητικές κινήσεις.

Για το παράδειγμα που αναφέρεις Makiaveli ….. δε νομίζω ότι τα όρια ήταν τόσο στενά! Συμφωνώ ότι υπήρχε η αναγκαιότητα εύρεσης λύσης του θέματος, αλλά η αίσθηση που έχω είναι ότι δεν εξωθήθηκε η κατάσταση στα άκρα έτσι ώστε να μην μπορέσει να μεσολαβήσει ένα διάστημα αναγκαίας αναβλητικότητας, έτσι ώστε να επιτευχθεί ο διάλογος, η επικοινωνία και με υπομονή και διαλλακτικότητα να ερευνηθούν λύσεις και τακτικές πέρα από τις δύο επιλογές που θα στοίχιζαν όπως και να ‘χε.

Είναι προφανές ότι στην αρχή όλου αυτού του θέματος που έχει δημιουργηθεί γύρω από το παράδειγμά σου θα μπορούσε με λιγότερα λόγια και περισσότερη φροντίδα για τον ίδιο το Δήμο να γίνουν συναντήσεις και διάλογος για το πώς προτείνεται αυτή τη στιγμή από όλους να λυθεί το θέμα!! Πως θα σου φαινόταν αμερόληπτα και απλά (με την ουσία της λέξης απλός) να αντιμετώπιζαν όλοι το πρόβλημα κατά πρόσωπο - Δημοτική αρχή και αντιπολίτευση - με ευθύνη της απάντησής τους τη στιγμή που μετείχαν στη δημιουργία του προβλήματος; Αυτό όμως απαιτεί και τη δημιουργία ενός κλίματος πραγματικής αμεροληψίας για να μπορέσει ο άλλος να λάβει σοβαρά τη θέση του και όχι ανταγωνιστικά όπως έχει καταντήσει πια να αντιμετωπίζονται τα περισσότερα θέματα του Δήμου! Μια δυσάρεστη συνολική στάση που σαν το ρεύμα παρασέρνει πια την κάθε συμπεριφορά όσο και να μην υπάρχει πραγματικά τέτοια πρόθεση από κάτω. Πιστεύω ακράδαντα ότι σε όλους όσους αυτή τη στιγμή βρίσκονται στο Δ.Σ. του Δήμου μας υπάρχει η δυνατότητα και η ικανότητα να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και να οδηγηθούν σε πραγματικά καλές λύσεις.

Ποιο θα ήταν το πρόβλημα να κληθούν οι υπεύθυνοι και να συζητήσουν τις πιθανές λύσεις;! Και μη ξεχνάμε ότι μιλάμε για το Δήμο Ορεστιάδας, ένα μικρό Δήμο που ναι θα μπορούσε να συμβεί η οποιαδήποτε υπέρβαση αν αυτό συνέβαινε σε επίπεδο συνεργασίας όλων των αρχόντων! Αν λοιπόν αυτό κάποιος το θεωρεί ανέφικτο και ότι αυτό δεν είναι λογικό, στην εποχή των ανούσιων αντιπαραθέσεων εσω και έξω παραταξιακών, ας αναλογιστεί τότε ποια είναι η πολιτική και οι πολιτικοί που επιθυμούμε να ασκείται και να ασκούνε!

Γράφεις :
«Πόσο εύκολο είναι όμως να ξεφύγει από τα διλήμματα όταν η φύση των προβλημάτων είναι τέτοια ώστε δεν υπάρχει πληθώρα επιλογών?
Δύσκολο δίλημμα, από αυτά που σίγουρα δεν επιθυμεί κανείς να έχει να αντιμετωπίσει. Δυστυχώς όμως, δεν είναι εύκολη η εύρεση τρίτης επιλογής.»

Επιμένω ότι μια τέτοια λογική φέρνει το αδιέξοδο και αν κανείς μπει στη διαδικασία να την ακολουθήσει έχει ξεφύγει από την ουσία! Απλά δεν διατίθεμαι να ενδώσω στο αδιέξοδο …. Είμαι σίγουρη πως υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που θα μπορούσαν να βοηθήσουν τους πολιτικούς και τους άρχοντες να οδηγηθούν σε τακτικές που θα ξεμπλόκαραν μια δύσκολη κατάσταση ακόμα και αν οι λύσεις δεν θα ‘ταν ικανοποιητικές σε όλα τα επίπεδα! Πόσο έτοιμοι είμαστε για κάτι τέτοιο; Πόσο μπορούμε να ζητήσουμε πραγματική βοήθεια από εξω-πολιτικούς και εξω-συμφεροντολογικούς παράγοντες με προτεραιότητα το μέλλον του Δήμου και όχι το μικροπολιτικό παρόν του;
Το αδιέξοδο αυτό ακριβώς δείχνει! Και στις δύο επιλογές λειτουργεί η εμμονή να λυθεί ένα πρόβλημα όσο γρηγορότερα γίνεται και εκεί έρχομαι στη δεύτερη διαφωνία σου. Εννοώ ότι η εστίαση του προβλήματος δεν είναι ότι ‘έχω ένα πρόβλημα και πρέπει αμέσως να το λύσω’, δεν μπορώ να φανταστώ ότι ένα θέμα που έφτασε στο σημείο του διλλήματος δεν είχε τον απαραίτητο προγενέστερο αυτού χρόνο να επεξεργαστεί.
Αλλά είναι ευκολότερο να εστιάζουμε στα συμπτώματα (στα ποντίκια) και όχι να ερευνήσουμε λίγο παραπέρα από πού αυτά ξεπηδούν! Μπορούμε εύκολα να πάρουμε μερικούς καλούς κυνηγούς να τα σκοτώνουν μέσα στους δρόμους, επιτόπου, αλλά αυτά θα ξαναξεπηδούν. Ποια είναι η πηγή; Πόσο αυτή η πηγή είναι δελεαστική και γι’ αυτόν που ψάχνει να την κλείσει (απασχολεί συνεχώς κυνηγούς, δίνει δουλειά σε κάποιους που την χρειάζονται) για πόσο θα μπορούσε να εξυπηρετήσει όλο αυτό και πόσο μπορούν σταδιακά να βρεθούν οι απαραίτητες λύσεις για να μην έχει πια ανάγκη τους κυνηγούς και ας έμεναν τα ποντίκια λίγο καιρό ακόμα.
Αυτό που λες μου θυμίζει περισσότερο το πρόβλημα με τα ναρκωτικά που είναι σαν να καλείς το ναρκομανή να αποφασίσει … ‘ή τα κόβει όλα επιτόπου ή συνεχίζει να τα παίρνει και μια μέρα θα το πληρώσει’…. Ποιος από εμάς πιστεύει ότι αν ένας ναρκομανής κόψει σήμερα με τη θέληση του και χωρίς βοήθεια τα ναρκωτικά δε θα τα ξαναπάρει όταν η πηγή της εξάρτησής του βρίσκεται βαθύτερα; Αν δεν δοθεί ο χρόνος που απαιτείται να προσεγγίσεις την πηγή πως θα μπορέσεις σταδιακά να την ελέγξεις και πως θα προσεγγίσεις ποια είναι η εξέλιξη που μπορείς να περιμένεις; Πως θα κάνεις τον ναρκομανή συνεργάτη σου για να πετύχεις μαζί του έναν αναγκαίο σκοπό; Και μη μου πεις ότι το θέμα ζωής – θανάτου δεν είναι επείγον; Και όμως στους χώρους απεξάρτησης δεν στερείς ποτέ το ναρκομανή από το δεκανίκι του (ουσίες) πριν μπορέσει να σταθεί στα πόδια του!
Εκεί σε ποιο σημείο μπορείς να θέσεις το δίλλημα Νόμος ή Παράβαση ;;; Νομίζω ότι όλα μπορούν να μπουν σε μια λογική σκέψη με ανοιχτά όρια. Κάθε τι άλλο που πάει να μας εγκλωβίσει είναι επιλογή μας και διάθεσή μας εξυπηρετώντας τις περισσότερες φορές την έλλειψη πραγματικής φροντίδας για τα προβλήματα και τον εγωισμό μας!

Makiaveli είπε...

Χειμμαρώδη φίλη μου Alkioni,

Είναι προφανές ότι διαφωνούμε στις προτεραιότητες μας όσον αφορά τη χρονική σειρά των κινήσεων που πρέπει να γίνονται για την επίλυση ενός προβλήματος. Για να μην επεκταθώ πολύ, θα αναφερθώ κατευθείαν στα παραδείγματά σου, με νόημα προφανώς συμβολικό.

Οσον αφορά για τα «ποντίκια και τους κυνηγούς». Σαφέστατα και πρέπει να ερευνηθεί η αιτία του κακού ώστε να αποφευχθεί μελλοντική τους επανεμφάνιση. Ξεκάθαρα όμως, το πρώτο πράγμα που πρέπει να γίνει ΠΡΙΝ την οποιαδήποτε έρευνα είναι η άμεση εξάλειψη τους. Όταν ο αρουραίος βρίσκεται εκεί που παίζει το παιδί μου, πρώτα θα τον διώξω/σκοτώσω και μετά θα ψάξω να βρω τη «φωλιά» που μπορεί να υπάρχουν κι άλλοι.

Οσον αφορά για τους ναρκομανείς. Εδώ προφανώς μπαίνουμε σε θέματα ψυχολογίας στα οποία δεν είμαι ειδικός. Το σίγουρο όμως είναι ότι αν ποτέ, για παράδειγμα, το παιδί μου πάρει ναρκωτικά και το αντιληφθώ, δεν υπάρχει καμία περίπτωση να του παραγγέλνω τις επόμενες δόσεις του μέχρι να το πείσω να σταθεί στα πόδια του χωρίς αυτά. Και ας έρθει ο Froyd να μου κάνει μήνυση.

Οταν έχεις ένα κτίριο ετοιμόρροπο, και έχεις ξεκάθαρα ΜΟΝΟ δύο εμφανείς επιλογές, να το υποστηρίξεις ή να το κατεδαφίσεις άμεσα για τον μηδενισμό του κινδύνου ανεξέλεγκτης πτώσης του, το σίγουρο είναι ότι πρώτα κάνεις ένα από τα δύο και μετά ψάχνεις (με την ησυχία σου) να βρεις τα αίτια της αστοχίας του.

Τέλος, στο πρόβλημα των εργολάβων, οι επιλογές είναι σαφέστατα δύο. Είτε πληρώνονται με παράτυπες (αν όχι παράνομες) διαδικασίες, είτε προσφεύγουν στη δικαιοσύνη και αποφαίνεται εκείνη. Πολύ φοβάμαι ότι 1000 φωστήρες να συνεδριάζανε, τεχνοκράτες, νομικοί και διπλωμάτες, δεν θα υπήρχε περίπτωση να βρούνε 3η επιλογή. Σ’αυτές τις περιπτώσεις, καλώς ή κακώς, το αδιέξοδο υπάρχει και οι πολιτικοί –με τα δικά τους κριτήρια- καλούνται να κάνουν την λιγότερο κακή επιλογή.

Ανώνυμος είπε...

Και μελέτες υπήρχαν για τα εργα,και τα εργα εγιναν και ειναι υπαρκτα και παρακολουθούνταν απο τους μηχανικούς του Δήμου,και οφελος ειχε ο Δημος (δεν πληρωθηκε εργολαβικό οφελος ασε που με τυχον αναθεωρησεις θα φθαναμε στο διπλάσιο) και παραδοθηκαν....

Εχεις την εντυπωση οτι αν δεν ερχόταν ο ΕΝ ΤΑΞΕΙ που για δικούς του λογους δεν πληρωνει δεν θα βρισκόταν τρόπος να πληρωθούν;Το οτι δεν εγιναν με νομιμες διαδικασίες ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ οτι δεν ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΛΗΡΩΘΟΥΝ!!!!!

alkioni είπε...

Καλέ μου φίλε Makiaveli, σ ευχαριστώ που με κρατάς ξύπνια μέχρι αυτή την ώρα .... Πάντως στο παρόν σχόλιο βελτιώθηκα ... τουλάχιστον χωροταξικά!

α) Όταν εκεί που παίζει το παιδί σου σκοτώσεις τον αρουραίο την επόμενη μέρα θα εμφανιστεί κάποιος ακόμα. Οπότε ίσως θα ‘ταν προτιμότερο για ένα διάστημα να μάθεις να προστατεύεις ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ δίνοντας πολύτιμο χρόνο στο να βρεθεί η φωλιά και να απαλλαγείς μια για πάντα.

β) Το παιδί σου δεν καλείσαι εσύ να το θεραπεύσεις ούτε είσαι ο αρμόδιος να αποφασίσει αν πρέπει ή όχι να πάρει τις δόσεις του γιατί σε ένα μεγάλο μέρος έχεις αποτύχει στο ρόλο σου ως γονέας.

γ) Αμφιβάλλεις ότι θα μπορούσες ένα μέρος του κτιρίου να το υποστηρίξεις, ένα άλλο να το αντιστηρίξεις ή ακόμα ένα τμήμα του ελεγχόμενα να το κατεδαφίσεις ή ίσως σε μερικές ώρες να κάνεις τον στατικό υπολογισμό του υπάρχοντος φέροντος οργανισμού και να επέμβεις στα κατάλληλα σημεία; Το κτίριο αυτό προφανώς δεν ήταν τη μια μέρα όρθιο και γερό και την επομένη ετοιμόρροπο. Και αν άντεξε ακόμα και κάποιες μέρες δε νομίζω ότι θα ‘ταν ανεξέλεγκτη η πιθανή του κατάρρευση. Αν θέλεις να το κρατήσεις δε θα ‘ταν κρίμα να οδηγηθείς στην κατεδάφιση για να τελειώνεις; Προφανώς δεν μας ενδιαφέρουν τα αίτια της αστοχίας του αλλά η καλύτερη δυνατή λύση διατήρησής του (αν θέλουμε να το διατηρήσουμε. Αν όχι νομίζω ότι δεν επιδέχεται συζήτηση …. Εξαρτάται πάντα από το τι θέλουμε να κάνουμε … τι θέλει ο πελάτης!)

δ) Νομίζω ότι μια συγκρατημένη εξέταση του θέματος θα έδινε μια σύνθεση κινήσεων. Ίσως ένα μέρος του προβλήματος να λυνόταν με τον ίδιο τρόπο αλλά καλό είναι να καταλήγεις σε αυτό συμπερασματικά και όχι μονόπλευρα. Αλλά έτσι ίσως έσωζες κάτι, ίσως αντιστήριζες κάτι άλλο. Η λογική μας κάπου συμπίπτει αλλά ο τρόπος προσέγγισης δίνει διαφορετική μορφή τόσο στη διαδικασία (που είναι το παν) όσο και στο αποτέλεσμα.

Makiaveli είπε...

Αυπνη μου φίλη Alkioni,

ελπίζω σήμερα που θα νυστάζεις όλη μέρα να μην τα ρίξεις σε μένα, γιατί αλλιώς θα δεις καμιά δεκαριά ποντικάκια έξω απο το σπίτι σου κι έναν τύπο με camera να καταγράφει (χαμογελαστός!) τις αντιδράσεις σου!!!

Επιτέλους, μάλλον, συμφωνούμε στο που...διαφωνούμε. Για σένα προφανώς μεγαλύτερη σημασία έχει η διαδικασία. Για μένα προέχει το αποτέλεσμα (χωρίς να αμφισβητώ την αξία της διαδικασίας). Ο σκοπός σίγουρα αγιάζει τα μέσα οπότε και αυτά έπονται σε αξία.

Ανώνυμος είπε...

Αυτο που δεν εχω καταλαβει ειναι αν τελικα ο εν ταξει θελει ή δεν θελει να πληρωσει τους εργολαβους

Ανώνυμος είπε...

θΕΛΕΙ ΚΑΙ ΠΑΡΑΘΕΛΕΙ ΑΛΛΑ ΜΕ "ΤΡΟΠΟ"..

Ανώνυμος είπε...

Σιγά μη δε θέλει να τους πληρώσει. Θελει όμως με τους δικούς του όρους, και αφου εκθέσει την προηγούμενη δημοτική αρχή.

Ανώνυμος είπε...

κι αυτο οπως κι ολα τα αλλα θα του γυρισει σε μπουμπερανγκ, θα το δειτε

Ανώνυμος είπε...

μονο να μην ανακατευτουν ανθρωποι που δεν φταινε! Οτι θελουν ας κανουν και νυν και οι προηγουμενοι... οπως εστρωσαν ας κοιμηθουν ΟΛΟΙ.

Ανώνυμος είπε...

Λοιπόν κυρίες και κύριοι,μιλάμε για πράγματα και καταστάσεις που δυστυχώς ή ευτυχώς είναι δεδομένα.
Τα έργα για τα οποία κόπτετε ο δήμαρχος ότι δεν θα πληρώσει είναι δεδομένα και έχουνε γίνει ,είναι δηλαδή υπαρκτά.Δέν χρειάζεται να τα πιστοποιήσει κανένας υπάλληλος της τεχνικής υπηρεσίας ως προς το εάν γίνανε ,τώρα το ότι ο τρόπος που ανατεθήκανε δεν είναι ο κανονικός είναι άλλου παπά ευαγκέλιο .
Μου προξενεί όμως μεγάλο ενδιαφέρων και περιέργεια το γεγονός ,ότι ο κύριος «εντάξει»- Μουζάς- αυτά τα δύο χρόνια και κάτι που μας κυβερνά κινείται στα ίδια μονοπάτια.
Θα γίνω πιο συγκεκριμένος αναφέροντας ενδεικτικά κάποια έργα.
1.Κεραιες αλιξικεραυνα στα δημ.σχολεία (κόστος πραγματικό 1500 ευρω και τις πλήρωσε περιπου12000 ευρω)
2.Συντήριση ανελκυστήρα δημ.καταστήματος (έδωσε την συντήρηση σε άτομο της αρεσκείας του με κόστος τριπλάσιο από τον προηγούμενο)-ποτέ δεν εξήγησε το γιατί?
3.Γέφυρα στο Νεοχώρι με ανάθεση προφορική –να μας πει πως θα πληρωθεί ο εργολάβος.
4. Έως και σήμερα δεν έχει λειτουργήσει γραφείο προμηθειών-γιατί άραγε?
5.Αυτά σίγουρα είναι πολύ λίγα κοντά σε αυτά που θα μάθουμε σε σύντομο χρονικό διάστημα .
Οπότε ας αφήσει ο κύριος μουζάς τις φαρφάρες και τα παχιά λόγια και ας κοιτάξει την πραγματικότητα κατάματα. Η ανεπάρκειά του δεν καλύβετε ούτε με τις μηνύσεις ούτε με τις αγωγές…..

taxidiotis είπε...

ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ ΕΣΕΙΣ ΟΙ ΟΡΕΣΤΙΑΔΙΤΕΣ ΠΩΣ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΕΤΕ ΝΑ ΒΑΖΕΤΕ ΠΡΩΤΗ ΚΑΙ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΕΤΕ ΜΕ ΟΠΙΣΘΕΝ ΜΟΝΙΜΩΣ.ΣΠΙΝΑΛΟΓΚΑ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΤΗ ΠΟΛΗ ΣΑΣ? ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΤΕ ΤΑ ΚΑΛΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΟΙ ΔΥΟ ΧΩΡΕΣ ΔΙΠΛΑ ΣΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΟΥΤΕ ΦΥΛΑΚΕΣ ΟΥΤΕ ΛΕΠΡΟΚΟΜΕΙΑ ΟΥΤΕ ΤΡΕΛΟΚΟΜΕΙΑ ΓΙΑ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΠΟΥ ΖΕΙΤΕ?

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.